کاربرد پلی آکریل آمید در زمینه مصالح ساختمانی؟

مصارف بتن پلی آکریل آمید غیر یونی به عنوان یک افزودنی برای ایجاد اثرات آشکار. پلی آکریل آمید غیر یونی یک پلیمر یا پلی الکترولیت محلول در آب است. از آنجایی که زنجیره مولکولی آن حاوی گروه‌های قطبی است، می‌تواند ذرات جامد معلق در آب را برای پل زدن ذرات جذب کند یا ذرات را متراکم کند تا از طریق خنثی‌سازی بار، لخته‌های بزرگی تشکیل دهند. بنابراین، می تواند ته نشین شدن ذرات در سوسپانسیون را تسریع کند و اثرات بسیار واضحی در تسریع پاکسازی محلول و ترویج فیلتراسیون دارد.

در زمینه مصالح ساختمانی، پلی آکریل آمید به عنوان یک افزودنی خارجی برای بتن به طور گسترده ای استفاده می شود که با ذرات بتن در تعامل است و در نتیجه باعث افزایش مقاومت و چقرمگی بتن می شود. کاربرد پلی آکریل آمید در مصالح ساختمانی مانند بتن، پودر بتونه و ملات شاه به طور گسترده ای ترویج شده است. این عمدتا نقش لخته سازی، احتباس آب، ضخیم شدن، پیوند و روانکاری را ایفا می کند. علاوه بر این، پلی آکریل آمید به دلیل ویسکوزیته قوی و ساختار مولکولی خاص، اثر حفظ آب خوبی در سایر مصالح ساختمانی دارد. معمولاً به عنوان غلیظ کننده پودر بتونه، چسب نسوز و ضخیم کننده و نگهدارنده آب برای ملات استفاده می شود.

در فرآیند این کاربردهای عملی، متوجه شدیم که اکثر برنامه های کاربردی در این زمینه ها در حال حاضر از پلی آکریل آمید آنیونی یا غیر یونی استفاده می کنند. پلی آکریل آمید آنیونی به دلیل ویسکوزیته بالا و اثر حفظ آب خوب آن به خوبی ترویج شده است، اما به دلیل تفاوت در فرمول آن، بسیاری از پلی آکریل آمیدهای غیر یونی نتایج بهتری دارند. هر دو محصول آنیونی و غیر یونی از افزایش ویسکوزیته، حفظ آب، لخته شدن، روان کنندگی و سایر خواص استفاده می کنند تا مزایای کاربرد خود را کامل کنند. از آنجایی که در سال های اخیر به طور فزاینده ای در زمینه ساخت و ساز مورد استفاده قرار گرفته است

در ساخت زیرساخت های واقعی، کارگران ساختمانی باید پلی آکریل آمید غیریونی را با توجه به ویژگی های گل، به ویژه چسب و پوشش های دیوار داخلی انتخاب کنند. با توجه به نیازهای واقعی، پلی آکریل آمید آنیونی و غیر یونی باید به درستی به عنوان ضخیم کننده یا لخته کننده برای بهبود کارایی تولید صنعتی انتخاب شوند.